Revision history for NaukaPrawa
Additions:
Komputery są w stanie wspomóc naukę (a następnie pracę jako zawodowego prawnika). Znane są już programy stworzone przede wszystkim w celach dydaktycznych jak: knowledge tools (zob. [[http://www.knowledgetools.de/ homepage]] i [[http://demos.knowledgetools.de/public/tree/vertragsschluss_fuer_demo/start demo]]) i [[Normfall Normfall Manager]] oraz [[FreeMind FreeMind]]. Dwa pierwsze z nich są programami komercyjnymi, ostatni zaś oparty na licencji GPL. Wszystkie są dostępne w wersjach dla Windows, freemind zaś może być uruchamiany również pod Linuxem i MacOS.
Deletions:
Additions:
Komputery są w stanie wspomóc naukę (a następnie pracę jako zawodowego prawnika). Znane są już programy stworzone przede wszystkim w celach dydaktycznych jak: knowledge tools (zob. homepage i demo) i [[Normfall Normfall Manager]] oraz [[FreeMind FreeMind]]. Dwa pierwsze z nich są programami komercyjnymi, ostatni zaś oparty na licencji GPL. Wszystkie są dostępne w wersjach dla Windows, freemind zaś może być uruchamiany również pod Linuxem i MacOS.
Deletions:
Additions:
**I. Zasady**
**1.Zasada magicznej siódemki (Grundsatz der “magischen Sieben”)**
**2.Zasada hierarchicznego postępowania (Grundsatz des hierarchischens Vorgehens)**
**3.Zasada im głębiej w strukturze, tym mniejsza waga (Gesetz der abnehmenden Wichtigkeit)**
**4.Zasada uczenia się na własny rachunek (Grundsatz des eigenverantwortlichen Lernens)**
**5.Paradoks złej książki (Süffigkeitsgesetz)**
**II. Metody**
**1.Myślenie strukturami**
**Pojęcie struktury**
**Do czego mogą służyć struktury?**
**Rodzaje struktur**
**Tworzenie struktur**
**Rozbudowane struktury**
**Metoda hierarchicznego postępowania**
**Zasada zmniejszającej się ważności**
**Struktury a definicje**
**Teoria klocków (Bausteine)**
**Ćwiczenie myślenia strukturami**
**Praktyka**
**Nauka z ustawy**
**Nauka z podręcznika**
**Posumowanie**
**2.Kombinatoryka (kombinatorisches Denken)**
**III. Komputer a nauka prawa**
**1.Zasada magicznej siódemki (Grundsatz der “magischen Sieben”)**
**2.Zasada hierarchicznego postępowania (Grundsatz des hierarchischens Vorgehens)**
**3.Zasada im głębiej w strukturze, tym mniejsza waga (Gesetz der abnehmenden Wichtigkeit)**
**4.Zasada uczenia się na własny rachunek (Grundsatz des eigenverantwortlichen Lernens)**
**5.Paradoks złej książki (Süffigkeitsgesetz)**
**II. Metody**
**1.Myślenie strukturami**
**Pojęcie struktury**
**Do czego mogą służyć struktury?**
**Rodzaje struktur**
**Tworzenie struktur**
**Rozbudowane struktury**
**Metoda hierarchicznego postępowania**
**Zasada zmniejszającej się ważności**
**Struktury a definicje**
**Teoria klocków (Bausteine)**
**Ćwiczenie myślenia strukturami**
**Praktyka**
**Nauka z ustawy**
**Nauka z podręcznika**
**Posumowanie**
**2.Kombinatoryka (kombinatorisches Denken)**
**III. Komputer a nauka prawa**
Deletions:
1.Zasada magicznej siódemki (Grundsatz der “magischen Sieben”)
2.Zasada hierarchicznego postępowania (Grundsatz des hierarchischens Vorgehens)
3.Zasada im głębiej w strukturze, tym mniejsza waga (Gesetz der abnehmenden Wichtigkeit)
4.Zasada uczenia się na własny rachunek (Grundsatz des eigenverantwortlichen Lernens)
5.Paradoks złej książki (Süffigkeitsgesetz)
II. Metody:
1.Myślenie strukturami
Pojęcie struktury
Do czego mogą służyć struktury?
Rodzaje struktur
Tworzenie struktur
Rozbudowane struktury
Metoda hierarchicznego postępowania
Zasada zmniejszającej się ważności
Struktury a definicje
Teoria klocków (Bausteine)
Ćwiczenie myślenia strukturami
Praktyka
Nauka z ustawy
Nauka z podręcznika
Posumowanie
2.Kombinatoryka (kombinatorisches Denken)
III. Komputer a nauka prawa
Additions:
Struktura to konstrukcja tworzona w umyśle, składająca się z elementów oraz relacji zachodzących między tymi elementami (Strukturen sind gedankliche Gebilde, die aus Elementen und Relationen zwischen diesen Elementen bestehen. Haft, str. 195). [[http://studia.korba.pl/uczenie_sie/1,10,156,art.html Pamięć długa wymaga ustalenia powiązań pomiędzy elementami, a nie samych elementów. Najbardziej efektywny z modeli przetwarzania - przetwarzanie głębokie - polega na przetwarzaniu znaczenia czyli na bardzo dokładnej analizie znaczenia materiału, który chcemy zapamiętać. Nadawanie głębszego znaczenia informacjom pozwala na długie utrzymanie danych w pamięci]].
Rodzaje struktur są dowolne. Najczęściej spotykaną jest tzw. drzewko. Nawet spisy treści są uporządkowane w struktury, z których można stworzyć drzewko. Historia tych struktur sięga ponoć czasów starożytnego Rzymu. [[http://www.marktplatz-recht.de/seiten/anwaltmanagement/haft/normfall4.html+Gaius+Baumstrukturen&hl=de&gl=de&ct=clnk&cd=1 Od tego czasu aż 80% wiedzy prawniczej jest usystematyzowane w postaci struktur]].
Przykłady innych struktur podaje Haft (str. 219 i nast. - 8. Sachverhaltsstrukturen).
Opracowywanie poszczególnych elementów powinno następować w zgodzie z trzecią z wymienionych zasad – zasadą zmniejszającej się ważności. Należy pamiętać, że najważniejsze są elementy położone u szczytu struktury. Pomyłka popełniona na najwyższych płaszczyznach odbija się na wszystkich podporządkowanych jej elementach. Natomiast im głębiej w strukturze położony jest dany element, tym ewentualne konsekwencje błędu dotykają mniejszej ilości informacji. Stąd też praktyczna wskazówka dla nauki prawa – najważniejsze są zawsze podstawy systemu. Braki w tym zakresie wpływają negatywnie na dalszą naukę i utrudniają zrozumienie kolejnych dziedzin. Okazuje się więc, że największą pracę student musi wykonać na samym początku studiów. Zaniedbania z pierwszych semestrów zawsze się później (czy to w trakcie nauki na wyższych semestrach czy też już w pracy) mszczą. Studenci prawa często natomiast powielają błąd, polegający na tym, iż już za pierwszym razem chcą przyswoić sobie całą wiedzę podaną w podręcznikach. Wynika to z jednej strony stąd, iż zbyt późno rozpoczynają przygotowania do egzaminu, a przez to wpadają w panikę i od razu chcą zapamiętać jak najwięcej. Już sama panika jest stanem utrudniającym zapamiętanie (w odróżnieniu od stresu motywującego), a gdy doda się do tego usiłowanie ogarnięcia wszystkiego na raz, efektu w postaci przyswojenia wiedzy nie należy się spodziewać.
Inaczej nieco jest w Polsce. Na razie dominują jeszcze podręczniki, gdzie przeważają całe strony tekstu, pisane ciurkiem, bez zaznaczonych nagłówków. Nowy styl pisania wymusza na swych autorach wydawnictwo C.H.Beck, które chce nawiązać do podręczników niemieckich. Z jednej strony utrudnia to wyszukanie informacji, zaś z drugiej wymaga większego zaangażowania w naukę. Tu sprawdza się piąta z wymienionych zasad – paradoks dobrej książki. Konieczność dogłębnego przeanalizowania treści podręcznika prowadzić może do zdobycia ugruntowanej wiedzy. Wiąże się to jednak z większym nakładem czasu, ale procentuje tym, iż później nie ma potrzeby ponownego powracania do podręcznika. W gruncie rzeczy często nieświadomie autorzy polskich podręczników (szczególnie teoretycy i dogmatycy) posługują się strukturami, albowiem i ich umysły nie są w stanie na raz opracować większej ilości danych (zob. pojęcie oświadczenia woli u Doliwy (nb. 481): O.W. to uzewnętrzniona wola podmiotu prawa cywilnego wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (por. art. 60 KC). U Radwańskiego (nb. 464) brak jest natomiast zdecydowanej definicji, co jest zresztą dla autorów starszego pokolenia dość charakterystyczne).
Struktury łączą się z kombinatoryką (ale nie tą w wydaniu matematycznym), lecz ze sposobem szukania rozwiązania problemu. Polega ona na poszukiwaniu w początkowej fazie opracowywania problemu wszystkich możliwych rozwiązań, jednakże bez poddawania ich ocenie (Denken, bei dem nach allen theoretisch vorstellbaren Lösungsmöglichkeiten zu fragen ist, wobei aber das Finden dieser Möglichkeiten strikt vom Bewerten zu trennen ist (Haft, str. 253).).
W następującym więc kazusie, kiedy przychodzi zdenerwowany klient do adwokata i opowiada, iż handlarz używanych aut sprzedał mu złom, który – wbrew zapewnieniom sprzedawcy – nie jeździ (Haft, Das Normfall Buch, str. 3.). Adwokat, poszukując wszelkich możliwych odpowiedzi, notuje więc sobie pierwszą płaszczyznę struktury: “W grę wchodzi niedopuszczenie samochodu do ruchu (prawo publiczne), odpowiedzialność za wady rzeczy sprzedanej (prawo cywilne) oraz odpowiedzialność karna handlarza (prawo karne)”.
Rodzaje struktur są dowolne. Najczęściej spotykaną jest tzw. drzewko. Nawet spisy treści są uporządkowane w struktury, z których można stworzyć drzewko. Historia tych struktur sięga ponoć czasów starożytnego Rzymu. [[http://www.marktplatz-recht.de/seiten/anwaltmanagement/haft/normfall4.html+Gaius+Baumstrukturen&hl=de&gl=de&ct=clnk&cd=1 Od tego czasu aż 80% wiedzy prawniczej jest usystematyzowane w postaci struktur]].
Przykłady innych struktur podaje Haft (str. 219 i nast. - 8. Sachverhaltsstrukturen).
Opracowywanie poszczególnych elementów powinno następować w zgodzie z trzecią z wymienionych zasad – zasadą zmniejszającej się ważności. Należy pamiętać, że najważniejsze są elementy położone u szczytu struktury. Pomyłka popełniona na najwyższych płaszczyznach odbija się na wszystkich podporządkowanych jej elementach. Natomiast im głębiej w strukturze położony jest dany element, tym ewentualne konsekwencje błędu dotykają mniejszej ilości informacji. Stąd też praktyczna wskazówka dla nauki prawa – najważniejsze są zawsze podstawy systemu. Braki w tym zakresie wpływają negatywnie na dalszą naukę i utrudniają zrozumienie kolejnych dziedzin. Okazuje się więc, że największą pracę student musi wykonać na samym początku studiów. Zaniedbania z pierwszych semestrów zawsze się później (czy to w trakcie nauki na wyższych semestrach czy też już w pracy) mszczą. Studenci prawa często natomiast powielają błąd, polegający na tym, iż już za pierwszym razem chcą przyswoić sobie całą wiedzę podaną w podręcznikach. Wynika to z jednej strony stąd, iż zbyt późno rozpoczynają przygotowania do egzaminu, a przez to wpadają w panikę i od razu chcą zapamiętać jak najwięcej. Już sama panika jest stanem utrudniającym zapamiętanie (w odróżnieniu od stresu motywującego), a gdy doda się do tego usiłowanie ogarnięcia wszystkiego na raz, efektu w postaci przyswojenia wiedzy nie należy się spodziewać.
Inaczej nieco jest w Polsce. Na razie dominują jeszcze podręczniki, gdzie przeważają całe strony tekstu, pisane ciurkiem, bez zaznaczonych nagłówków. Nowy styl pisania wymusza na swych autorach wydawnictwo C.H.Beck, które chce nawiązać do podręczników niemieckich. Z jednej strony utrudnia to wyszukanie informacji, zaś z drugiej wymaga większego zaangażowania w naukę. Tu sprawdza się piąta z wymienionych zasad – paradoks dobrej książki. Konieczność dogłębnego przeanalizowania treści podręcznika prowadzić może do zdobycia ugruntowanej wiedzy. Wiąże się to jednak z większym nakładem czasu, ale procentuje tym, iż później nie ma potrzeby ponownego powracania do podręcznika. W gruncie rzeczy często nieświadomie autorzy polskich podręczników (szczególnie teoretycy i dogmatycy) posługują się strukturami, albowiem i ich umysły nie są w stanie na raz opracować większej ilości danych (zob. pojęcie oświadczenia woli u Doliwy (nb. 481): O.W. to uzewnętrzniona wola podmiotu prawa cywilnego wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (por. art. 60 KC). U Radwańskiego (nb. 464) brak jest natomiast zdecydowanej definicji, co jest zresztą dla autorów starszego pokolenia dość charakterystyczne).
Struktury łączą się z kombinatoryką (ale nie tą w wydaniu matematycznym), lecz ze sposobem szukania rozwiązania problemu. Polega ona na poszukiwaniu w początkowej fazie opracowywania problemu wszystkich możliwych rozwiązań, jednakże bez poddawania ich ocenie (Denken, bei dem nach allen theoretisch vorstellbaren Lösungsmöglichkeiten zu fragen ist, wobei aber das Finden dieser Möglichkeiten strikt vom Bewerten zu trennen ist (Haft, str. 253).).
W następującym więc kazusie, kiedy przychodzi zdenerwowany klient do adwokata i opowiada, iż handlarz używanych aut sprzedał mu złom, który – wbrew zapewnieniom sprzedawcy – nie jeździ (Haft, Das Normfall Buch, str. 3.). Adwokat, poszukując wszelkich możliwych odpowiedzi, notuje więc sobie pierwszą płaszczyznę struktury: “W grę wchodzi niedopuszczenie samochodu do ruchu (prawo publiczne), odpowiedzialność za wady rzeczy sprzedanej (prawo cywilne) oraz odpowiedzialność karna handlarza (prawo karne)”.
Deletions:
Rodzaje struktur są dowolne. Najczęściej spotykaną jest tzw. drzewko. Nawet spisy treści są uporządkowane w struktury, z których można stworzyć drzewko. Historia tych struktur sięga ponoć czasów starożytnego Rzymu. Od tego czasu aż 80% wiedzy prawniczej jest usystematyzowane w postaci struktur.3
Przykłady innych struktur podaje Haft.4
Opracowywanie poszczególnych elementów powinno następować w zgodzie z trzecią z wymienionych zasad – zasadą zmniejszającej się ważności. Należy pamiętać, że najważniejsze są elementy położone u szczytu struktury. Pomyłka popełniona na najwyższych płaszczyznach odbija się na wszystkich podporządkowanych jej elementach. Natomiast im głębiej w strukturze położony jest dany element, tym ewentualne konsekwencje błędu dotykają mniejszej ilości informacji. Stąd też praktyczna wskazówka dla nauki prawa – najważniejsze są zawsze podstawy systemu. Braki w tym zakresie wpływają negatywnie na dalszą naukę i utrudniają zrozumienie kolejnych dziedzin. Okazuj się więc, że największą pracę student musi wykonać na samym początku studiów. Zaniedbania z pierwszych semestrów zawsze się później (czy to w trakcie nauki na wyższych semestrach czy też już w pracy) mszczą. Studenci prawa często natomiast powielają błąd, polegający na tym, iż już za pierwszym razem chcą przyswoić sobie całą wiedzę podaną w podręcznikach. Wynika to z jednej strony stąd, iż zbyt późno rozpoczynają przygotowania do egzaminu, a przez to wpadają w panikę i od razu chcą zapamiętać jak najwięcej. Już sama panika jest stanem utrudniającym zapamiętanie (w odróżnieniu od stresu motywującego), a gdy doda się do tego usiłowanie ogarnięcia wszystkiego na raz, efektu w postaci przyswojenia wiedzy nie należy się spodziewać.
Inaczej nieco jest w Polsce. Na razie dominują jeszcze podręczniki, gdzie przeważają całe strony tekstu, pisane ciurkiem, bez zaznaczonych nagłówków.5 Z jednej strony utrudnia to wyszukanie informacji, zaś z drugiej wymaga większego zaangażowania w naukę. Tu sprawdza się piąta z wymienionych zasad – paradoks dobrej książki. Konieczność dogłębnego przeanalizowania treści podręcznika prowadzić może do zdobycia ugruntowanej wiedzy. Wiąże się to jednak z większym nakładem czasu, ale procentuje tym, iż później nie ma potrzeby ponownego powracania do podręcznika. W gruncie rzeczy często nieświadomie autorzy polskich podręczników (szczególnie teoretycy i dogmatycy) posługują się strukturami, albowiem i ich umysły nie są w stanie na raz opracować większej ilości danych.6
Struktury łączą się z kombinatoryką (ale nie tą w wydaniu matematycznym), lecz ze sposobem szukania rozwiązania problemu. Polega ona na poszukiwaniu w początkowej fazie opracowywania problemu wszystkich możliwych rozwiązań, jednakże bez poddawania ich ocenie.7
W następującym więc kazusie, kiedy przychodzi zdenerwowany klient do adwokata i opowiada, iż handlarz używanych aut sprzedał mu złom, który – wbrew zapewnieniom sprzedawcy – nie jeździ.8 Adwokat, poszukując wszelkich możliwych odpowiedzi, notuje więc sobie pierwszą płaszczyznę struktury: “W grę wchodzi niedopuszczenie samochodu do ruchu (prawo publiczne), odpowiedzialność za wady rzeczy sprzedanej (prawo cywilne) oraz odpowiedzialność karna handlarza (prawo karne)”.
